...

..
Düne dair ömrüm boyunca hiç unutmak istemediğim o kadar çok şey var ki.. Bir an "Acaba ben ağlıyor muyum" diye tereddüde düşmek, ağlayıp ağlamadığını hissedememek, her kelimesinde tir tir titreyen sese sahip olmak..  Her şey o kadar monoton gidiyordu ki herkese anlattığım üç beş kelimenin beni zorlamayacağını düşünüyordum. Zaten sürekli anlatmıyor muydum bunları? En fazla ne kadar zorlayabilirdi ki beni.. Zorladı.. Hemde çok. O an ne yaptığımı bilmeyecek kadar zorladı.. Düğümlendikçe düğümlendi boğazımda kelimeler.. Suriye dedikçe gözyaşlarını tutamayan teyze, şu an Moro'da Etiyopya'da neler oluyor derken gözlerimin içine  bakarak beni dinleyen, çocuğunun sesini bile duymayan gözleri güzel teyzem.. Arakan'daki Müslümanların diri diri yakıldığını duyunca yanındaki arkadaşına irkilerek bakan dünya tatlısı bir genç kız.. Meğer ne zormuş dedim bi an "Ne zormuş zulmü anlatmak".. Anlatırken yaşatan bir dinleyici kitlesi..Dinledikçe ceplerini yoklayan bir kitle.. Her kelimemi can kulağı ile dinleyen bir kitle..40 kişi varlardı, dünya kadar da yürekleri..
 Konuşmam bittikten sonra yanıma gelip para verenler, yetimler için sorular soranlar ile çevrildi etrafım. Cebinde sadece 5 lirası olan ve yol parası 1.25 kuruşu alacak şekilde o parayı elime sıkıştıran teyze.. Para vermek için sıraya giren 5 10 20.. ne kadar var ise yanlarında elime sıkıştırıp "Allah razı olsun" diyenler.. Bu hazzı başka bir yerde yakalamış mıydım hiç hatırlamıyorum.. Gülümsediğimi hatırlıyorum en son.. Bir teyzenin yanıma gelmesi ile yüreğimin büyüdüğünü hissettim.. Bedenime sığmayacak kadar büyüdüğünü.. Etrafımdaki kalabalık dağılınca yanıma geleceği belliydi..  Geldi de.. Elimi tutup avuçlarımı açınca Yeniden düğümlendi boğazım.. her hatırladığımda bir kez daha düğümlenen sözlerim.. Gözlerimin içine bakarak Elime sıkıştırırken bir miktar parayı "Bu kadar vardı, yetimlere gitsin olur mu?" derken ne de çok utanıyordu.. Utanması gereken bizler iken.. O para 2 ekmek parası bile etmezdi.. Yüreğinin büyüklüğüne bakın.. 2 ekmek parası bile etmezken, utangaç gözleriyle elime sıkıştıran o teyzeyi belki de o para geçirecek sırattan.. Rabbim bunu nasip etsin ona inşallah..  O gün beni utandıran ama umutlarıma umut katan teyze.. İnşallah bir gün bir yerde tekrardan karşılaşmak nasip olur da sana kocaman sarılabileyim..
Buna gerçekten ihtiyacım var..