Anne..

Anne!

Uyan Anne!

Bak bugün havada 3 tane kuş var. Mermi değil haa kuş. 

Kuşun sesine hasret kaldık demiştin ya bir gün. Bak bitti hasret. 3 kuş var havada. Ali'lerin evinin üstüne konmuşlar. 

Uyan da bak Anne! Yıkılan ev üstünde ne de umut dolu bakıyorlar.

O evde Ali'nin Annesi öldü desem anlar mı kuş? 

Anne anlar mı?

 Biliyorum anlar sonra da Allah'a anlatır değil mi?
Anlatacak biliyorum..

Uyan hadi Anne bak bugün senin gününmüş öyle dedi Ayşe..
Bugün Anneler günüymüş.
Ayşe söylerken hiç hiç mutlu değildi. Annesi daha gözünü açmamamış ne zamandır. Anne dedi ağladı. Ben ağlarsam daha çok ağlayacak diye sustum sadece . Daha sonra oyuncaklarımızla oynadığımız o evin arkasında ağladım. Merak etme Anne yıkılmamış o ev..
Hadi uyan bak sana Ali'lerin evinin önünde açmasını heyecana beklediğin mor menekşeleri göstereceğim. Sen seversin ya hani. Üstü biraz toz olmuş, yaprakları kopmuş.. Ama olsun sen yine de seversin biliyorum

Anne hadi kalk gidelim.. Burası çok soğuk. Elimi tut da üşümesin ellerin. Ne o bugün de mi uyanmayacaksın. Hadi anne uyansana. Bak çok özledi seni kardeşim Senden sonra hiç yemedi köfteyi. Annemden başka kimse güzel yapamaz diyor. Doğru diyor annem çok doğru..
Anne hadi uyan, uyan da birlikte gidelim evimize.
Mustafa gelmeyecek bir daha diye ağlarken dövdüm onu. Kızma Anne.
Sen demiştin en büyük hastalık umutsuzluktur diye..
Umutsuz değilim ben.
Bugün kalkmazsan eğer yarın yine gelirim sonraki gün de. Sen yeter ki uyan ben umutsuz değilim..
Şimdi gelsen ya Anne..
Umutsuz değilim geleceksin biliyorum, ama şimdi gel Anne şimdi gel..