BURADAYIZ, BURADA KALACAĞIZ

Kalemin Rabbine, yüreğe hüzünler verip, arkasından gülümseten Rabbe hamdolsun.

 Rabbim diyorum, sana hamd etmek için ne çok vesilem var..

Vesileler artarken,

Kesiliyor yine nefesimiz..

Bazen mutluluktan, bazen de..

Bazen de acılar içinde kıvranırken..

Eli bağlı bir şekilde kıvranırken, kesiliyor nefesimiz..

Küçüktüm..

Küçücüktü yüreğim. 

İçerisinde kocaman kocaman insanlar vardı.. 

Gülüşlerim anlamsızdı..

Duygularım sebepsiz..

Gözyaşlarım taleplerimdendi.

Büyüdüm..

Büyüdü yüreğim.

Büyüdükçe yüreğim, küçüldü sanki  insanlar..

Gülüşlerim, küçücük yüreklerin gülüşleriyle anlama büründü.

Duygularım, kardeşlerimin mutluluklarıyla sebepsizlikten kurtuldu..

Gözyaşlarım, Gözyaşı döken bebeklerin ağlamamasını talep ederken daha bir arttı..

Dedim ya, büyüdüm.. Büyüdük hep birlikte..

Küçücük yüreğimizdeki kocaman hayaller,

Büyüyen yüreğimizde küçülmeye başladı bir bir..

Cenneti hayal ederken hissettiğimiz mutluluk, büyüdükçe körelmeye başladı bir bir..

Kim bilir.. Belki de Hayallerle mutlu olmaktan vazgeçtiğimiz için büyüdük..

Büyümek istedikçe, büyüdük..

Çocuk olmak istedikçe biraz da büyüdük..

Arttıkça büyük olmanın getirdiği yükler, çocuk olmak istedik..

Kaçmak istedik çocukluğumuza..

Ölen çocukların, annelerin ağırlığından kaçmak istedik..

Filistin'in mavi emzikli bebeğinin,

Irak'ın  gözler önünde ailesi öldürülen en yürekli Annesinin,

Bağdat'ta, Felluce'de, Bosna'da, Çeçenistan'da,Afganistan'da, Arakan'da öldürülen,

Filistin'de Mısır'da, Suriye'de öldürülen ve öldürülmek için sıraya dizilen bebeklerin ağırlığını taşıyamama korkusundan çocuk olmak istedik..

Kaçmak bize göre değildi.. Kaçamadıkta..

Ağır hesaplarla, büyümüş olmaktan yakındık her dakika..

Her ölüm haberi geldiğinde acıyla kıvrandık..

Bu böyle devam edemezdi..

Çocuk olamayacaktık bir daha..

O yüzden susanlardan olmadık..

Duyguları eyleme dönüştürmek için, sesimizi bir kez daha yükselttik..

Sessiz kalanları da alarak yanımıza, Allah-u Ekber nidalarıyla, 

haksız yere öldürenlere  "BURADAYIZ.. BURADA KALACAĞIZ" demek için kaldırdık ellerimizi..

Çocuk olamadıkça, öldürülen her çocuğa sesimizi bir kez daha yükselttik..

Yükseltmeye de devam edeceğiz..

Unutmasınlar..

BURADAYIZ.. BURADA KALACAĞIZ

Savaş Anneleri olmak için, Ölecek çocuklar doğuracağız..

Ellerinde kefenleriyle Rabia-tul Adeviyye nin sokaklarında yürüyen Annelerimize ithafen..

14/07/2013